เวลา ผ่าน ไป กว่า 10 ปี แต่ ชื่อ ของ ศรีรัตน์ สุวดี ยัง คง อยู่ ใน ความ ทรง จำ ของ คน ไทย จำนวน ไม่ น้อย ไม่ ใช่ เพราะ ข่าว ฉาว ไม่ ใช่ เพราะ ตำแหน่ง ใน อดีต แต่ เพราะ เรื่อง ราว ของ เธอ ยัง คง ทิ้ง คำ ถาม ที่ ไม่ มี ใคร ตอบ ได้ จน วัน นี้ เธอ อยู่ ที่ ไหน เธอ สบาย ดี ไหม เธอ ยัง ได้ เจอ ลูก ชาย หรือ เปล่า เสียง กระซิบ เหล่า นี้ ไม่ ได้ หาย ไป พร้อม กับ แสง แฟด ของ อดีต แต่ กลับ ดัง ก้อง อยู่ ใน ใจ ของ ผู้ คน ยิ่ง เงียบ ยิ่ง อยาก รู้ เพราะ ความ เงียบ ของ เธอ คือ ความ เงียบ ที่ ทรง พลัง ไม่ มี คำ กล่าว ไม่ มี การ ปรากฏ ตัว มี
เพียง ความ เคารพ จาก คน ที่ เคย มอง เห็น แวว ตา เธอ ใน วัน นั้น เหมือน ดวง จันทร์ ที่ หาย ไป จาก ขอบ ฟ้า แต่ ยัง อยู่ ใน ทุก บท กวี ทุก คำ อธิษฐาน เงียบ ๆ แม้ เธอ ไม่ ได้ เป็น เจ้า หญิง อีก ต่อ ไป แต่ ความ เป็น มนุษย์ ของ เธอ กลับ ชัด เจน ขึ้น ชีวิต ที่ เคย ถูก มอง ผ่าน เลง ราชสำนัก วัน นี้ กลับ กลาย เป็น เรื่อง ส่วน ตัว และ นั่น คือ สิ่ง ที่ ควร ได้ รับ การ เคารพ คำ ถาม ที่ คุณ เก็บ ไว้ มา นาน คำ ถาม ที่ ไม่ มี สื่อ กล้า ถาม วัน นี้ เรา จะ พยายาม ตอบ ให้ คุณ ด้วย ความ เคารพ ความ เข้า ใจ และ ความ จริง เท่า ที่ ควร เปิด เผย
เพราะ เรา เชื่อ ว่า การ หาย ไป บาง ครั้ง ก็ เป็น การ พูด ที่ ลึก ซึ้ง ที่ สุด และ บาง ความ เงียบ ไม่ ได้ หมาย ถึง การ สิ้น สุด แต่ อาจ เป็น จุด เริ่ม ต้น ของ การ มี ชีวิต ใหม่ ปี 2557 คือ ปี ที่ ทุก อย่าง เปลี่ยน ไป สำหรับ หญิง คน หนึ่ง ที่ เคย อยู่ ใน ศูนย์ กลาง ของ แสง ไฟ ศรีรัตน์ สุวดี ก้าว ออก จาก พระ บรมมหาราชวัง พร้อม ปล่อย ทุกข์ ยศถา บรรดา ศักดิ์ ไว้ เบื้อง หลัง ไม่ มี คำ ชี้ แจง ไม่ มี น้ำ ตา ไม่ มี คำ กล่าว ลา มี เพียง ความ เงียบ และ การ หาย ไป อย่าง สิ้น เชิง ผู้ คน ตั้ง คำ ถาม ว่า เธอ อยู่ ที่ ไหน ใช้
ชีวิต อย่าง ไร และ มี ใคร ยัง คอย อยู่ ข้าง เธอ หรือ ไม่ มี ราย งาน ระบุ ว่า เธอ พำนัก อยู่ ภาย ใน บ้าน หลัง หนึ่ง ใน จังหวัด ราชบุรี สงบ เรียบ ง่าย การ เปิด เผย ไม่ มี การ เคลื่อน ไหว บน สื่อ ไม่ มี ภาพ ถ่าย ไม่ มี สัญญาณ ราว กับ ภู เขา เงียบ ที่ ตั้ง ตระหง่าน อยู่ ตรง นั้น ไม่ ต้อง อวด ไม่ ต้อง เปล่า ประกาศ แต่ มหึม มา ใน แบบ ของ มัน เอง ชีวิต ประจำ วัน ของ เธอ กลาย เป็น กิจวัตร อัน เรียบ ง่าย และ เงียบ งัน ใส่ บาตร ใน ยาม เช้า อ่าน หนังสือ ธรรมะ ปลูก ต้น ไม้ ดู แล สัตว์ เลี้ยง และ บาง ครั้ง เดิน ทอด น่อง ไป ใน สวน หลัง
บ้าน ไม่ มี ราช องครักษ์ ไม่ มี รถ พระ ที่ นั่ง ไม่ มี ขบวน สื่อ หรือ เสียง กล้อง มี เพียง เสียง ลม เสียง ธรรมชาติ และ เสียง หัว ใจ ที่ เรียน รู้ จะ อยู่ กับ ปัจจุบัน หลาย คน มอง ว่า นี่ คือ การ สิ้น สุด แต่ สำหรับ เธอ นี่ อาจ เป็น การ เริ่ม ต้น ใหม่ การ กลับ มา เป็น มนุษย์ ธรรมดา หลัง จาก เคย เป็น ผู้ หญิง ที่ ไม่ ธรรมดา มา นาน บาง คน อาจ รู้ สึก เสีย ดาย บาง คน อาจ เห็น ว่า เธอ สูญ เสีย แต่ ใคร จะ ไป รู้ บาง ที สิ่ง ที่ เธอ ได้ มา คือ อิสรภาพ ที่ แท้ จริง และ ใช่ ไม่ ใช่ ทุก คน จะ เข้า ใจ การ เลือก เงียบ ของ เธอ แต่ นั่น ไม่ สำคัญ อีก ต่อ ไป เพราะ
การ ใช้ ชีวิต เงียบ ๆ ไม่ ได้ แปล ว่า อ่อน แอ แต่ มัน คือ ความ เข้ม แข็ง ที่ เลือก จะ ไม่ พูด ผู้ ที่ ยิ่ง ใหญ่ ที่ สุด ไม่ จำเป็น ต้อง อยู่ ท่าม กลาง แสง ไฟ เสมอ ไป และ ศรีรัตน์ อาจ เป็น หนึ่ง ใน นั้น หลัง จาก การ เปลี่ยน ผ่าน ครั้ง ใหญ่ ใน ชีวิต คำ ถาม ต่อ มา ที่ หลาย คน เฝ้า คิด ถึง มาก ที่ สุด คือ เธอ สบาย ดี หรือ ไม่ ใน โลก ที่ ข่าว ลือ เดิน ทาง เร็ว กว่า ความ จริง เรื่อง ราว เกี่ยว กับ สุขภาพ ของ ศรีรัตน์ ถูก ตี ความ ปรุง แต่ง และ เล่า ซ้ำ อย่าง ไร้ จุด จบ บาง กระแส บ กว่า เธอ ล้ม ป่วย บาง แหล่ง อ้าง อ้าง ว่า เธอ ใช้
ชีวิต อย่าง โดด เดี่ยว และ เศร้า หมอง แต่ เมื่อ พิจารณา อย่าง รอบ คอบ สิ่ง ที่ ได้ รับ การ ยืน ยัน นั้น น้อย เหลือ เกิน ข้อ มูล เพียง เล็ก น้อย ที่ ปรากฏ บ่ง บอก ว่า เธอ ยัง มี สุขภาพ ดี ใน ระดับ ที่ น่า พอ ใจ ยัง คง ปฏิบัติ กิจวัตร สงบ ๆ รับ ประทาน อาหาร ที่ เรียบ ง่าย ใส่ บาตร พูด คุย กับ คน ใกล้ ตัว อย่าง เป็น กัน เอง ไม่ เคย มี ราย งาน ทาง การ ใด ระบุ ว่า เธอ ล้ม ป่วย ร้าย แรง แต่ ก็ ไม่ เคย มี คำ ตอบ ชัด เจน เช่น กัน เพราะ เธอ มี สิทธิ์ ที่ จะ ไม่ เปิด เผย ใน ยุค ที่ ทุก คน สามารถ เข้า ถึง กัน ผ่าน หน้า จอ การ เลือก เงียบ
